De Mijmering

Op weg naar tuinderij de Mijmering in Arnhem, loop ik door gewone woonwijken heen. Ik kom uit bij een soort groene oase, midden in Arnhem Zuid. De Mijmering is onderdeel van een groot stuk land met verschillende stadslandbouw initiatieven, wat voor een leuk divers terrein zorgt. Zo lopen er schapen, is er een zorgtuin, een tuinderij waar vooral wordt geteeld voor de voedselbank, en tuinderij de Mijmering. Wanneer ik aankom is tuinder Jeannette samen met de vrijwilliger van die dag hard aan het werk op het land.   

Jeannette is de dochter van een fruitteler, en was dus al vroeg bekend met het tuinders vak. Ze was hier dan ook altijd al in geïnteresseerd. Toch heeft ze eerst een andere studie gedaan, welke te maken had met waterbeheer, landgebruik en plattelandsvernieuwing. Eenmaal aan het werk miste ze al snel het buiten zijn, toen ze vooral achter een bureau zat en advieswerk deed. Wat haar zo aantrok in haar studie was de focus op de tropen, waar ze kennis maakte met andere technieken, gewassen en culturen dan in de Nederlandse landbouw. Jeannette dacht dat ze deze technieken ook in Nederland in praktijk kon brengen en ging op zoek naar gelijkgestemden. Die vond ze toen nog niet, maar zeven jaar geleden kwam ze in aanraking met Toekomstboeren en was direct verkocht. “Het is een hele andere mentaliteit. Het is pionieren, uitproberen, er zit een stuk avontuur in. Een andere manier van met je bodem en met je gewassen omgaan.” Op een dag zag Jeannette een aankondiging in de krant voor een bijeenkomst over stadslandbouw in Arnhem en ging er heen. Hier bleek dat al het land al verpacht was. Toch gaf Jeannette niet op; ze is rond gaan vragen wie er nog een stukje grond over had, en er bleek nog grond vrij hier aan de mooieweg. Dit is alweer vier jaar geleden en wat hebben ze er wat moois van gemaakt! Jeannette runt de tuin samen met haar vriend Adam, met wie ze een lief dochtertje heeft die ook vaak meegaat naar de tuin; Abigail.

Foto: Adam Chapman

De tuinderij maakt deel uit van een terrein met verschillende vormen van stadslandbouw. Dit is niet alleen gezellig, maar ook handig. De boeren delen dingen zoals PR, open dagen en een keet. En wat is het fijn om een keet te hebben, vooral op koude winterdagen.

De tuin

De tuinderij is op dit moment ongeveer 0.17 hectare. De tuinderij is dan ook een ‘micro CSA no dig market garden’. Er wordt heel kleinschalig en intensief verbouwd, en hier worden dan ook de gewassoorten op uitgezocht. Er worden zowel groenten als ook kruiden verbouwd, allemaal biologisch. Door de kleinschaligheid is het allemaal handwerk. De tuinderij is een CSA, wat betekent dat het een gemeenschapstuin is; mensen kunnen oogst aandeelhouder worden en ontvangen dan iedere week een pakket. Gemiddeld worden er iedere week ongeveer 35 pakketten geleverd. Toch een mooi aantal voor zo’n kleine tuin! Daarnaast levert de Mijmering ook aan vier restaurants

Het pakket voor de aandeelhouders heeft een standaard grootte. Om grotere gezinnen extra groenten te kunnen bieden, wordt er dit jaar een online winkel opgestart voor de oogst aandeelhouders. Hier kunnen ze groenten bij bestellen. En de doelgroep? Echte liefhebbers van gezond en bijzonder eten. “Wij zitten heel erg op smaak en variëteit in rassen, kleur, smaak en beleving. We bieden geen standaard pakket, als onze klant moet je wel van koken en bijzondere smaken houden. Het gaat niet om makkelijk. Het gaat om een liefhebberij voor koken en eten en voeding. In combinatie met duurzaamheid”.

Foto: Jeannette Oppedijk van Veen

Op de tuin wordt de ‘no dig’ methode gebruikt. De grond wordt hierbij zoveel mogelijk met rust gelaten. Het enige wat wordt gebruikt is een brede woelvork. Het voordeel van dit kleine gereedschap is dat je goed rekening kunt houden met het bodemleven en dus bijvoorbeeld om de wormen heen werkt. En dit heeft heel veel voordelen: “wij kiezen een methode die het bodemleven helpt, verrijkt, laat leven. Dat vooral, laat leven. Door al die wormen en beestjes ziet die grond er totaal anders uit. De klei die is veel luchtiger geworden.wij brengen er een laag op en die wormen  mengen de bovenlaag met de kleilaag, rivierklei. Dus je grond wordt mooier. En daar is het om te doen. Dus het bodemleven wordt actiever en daar voedt de plant zich weer mee.”

Het uitgangspunt is om zoveel mogelijk samen te werken met de natuur. Dit benadrukt dan ook direct de grote focus op het bodemleven. “Door de bodem in tact te laten en compost op te brengen herstellen we de natuurlijke weerbaarheid van de bodem. Dit zorgt voor gezonde en sterke planten. Bestrijdingsmiddelen en kunstmeststoffen zijn daarom niet nodig en gebruiken we dan ook niet. De planten hebben voldoende aan een voedende bodem en zullen door hun natuurlijke groeisnelheid rustig uitgroeien tot smaakvolle gewassen.”

Deze manier van werken heeft ook een duidelijk positief effect; er zijn al veel complimenten gegeven wat betreft de de lekkere smaken van de groenten en hun goede houdbaarheid.

Toekomstplannen

Aan toekomstplannen geen gebrek bij de Mijmering. Wel zijn grond en tijd een belemmering voor verdere uitbreiding, zoals voor veel Toekomstboeren. Het liefst zou Jeannette in de toekomst een plek hebben waar ze zowel kan werken, als ook kan wonen met haar gezin. En dan het liefst ook met woonplekken voor bijvoorbeeld vrijwilligers Een echte gemeenschaps plek, met de tuinderij als basis. Ook hoopt ze in de toekomst meer plek te creëren voor andere activiteiten, zoals ateliers, of zelfs een BSO op de tuin. “Wat voor een mens belangrijk is. Niet alleen voor het lichaam, maar ook voor de ziel. Om dat samen te brengen.”

Foto: Adam Chapman

Als laatste heeft Jeannette nog een paar tips voor toekomstige boeren: “Luister naar je ingevingen! Je hoeft het niet allemaal te bedenken, maar wees bewust”. Daarnaast heeft Jeannette zelf gemerkt dat je soms je ideaalbeeld los moet laten, wanneer er iets anders op je pad komt. “Het is soms loslaten van het oude ideaalbeeld dat je dus een boerderijtje hebt met een stukje grond. Dat is ook gaaf, maar we zitten nu hier.” Zoek dus vooral naar mogelijkheden en volg je intuïtie!