Gemeenschappelijk Landgebruik

Ietwat aarzelend maar braaf verdeelden we ons over de hoeken van de ruimte die gastheer Pablo ons opdroeg: als alle landbouw en natuurgrond verdeeld zou worden over de mensen, wil je op jouw stukje dan voedselproductie of natuur? Je móet kiezen. “Mijn stuk landbouw wil natuur zijn” zei iemand. “Ik heb bessen. Bessen zijn een struik. Een struik is park. Dus ik sta hier.” Iemand anders combineerde een boomkwekerij met groente. Er onstond een landbouwbeeld ‘zoals vroeger’, volgens de deelnemers. Iemand had een stuk land over, waar iemand anders iets op kon produceren. “Ah, dat is mooi. Maar wat heb je nodig?” “Buren”, “Bestemmingsplan”, “Gelijkgestemden!”, “Coöperatieven!” “Een stroomlijner!” DOOR: KLARIEN KLINGEN

Daarnaa speelden we in korte sketches boer of burger, leefden we ons in en probeerden we een situatie te redden: een CSA boer(in) had dringend hulp nodig. Of: met pensioengang van de boer dreigde de grond naar een projectontwikkelaar te gaan. Na het spel spraken we na: “Wat gebeurde hier nou?” “Het was een beetje een drukke bedoeling daar op die zelfoogsttuin.” “De boerin vroeg te laat om hulp” “Het lijkt vaak makkelijker om iets zelf te doen dan om hulp te vragen” wierp ze tegen. “Je moet als boer ook maar net mensen aan het werk willen of kunnen zetten.” “Zullen de helpers echt structureel komen opdagen?”

In een andere groep kwam de gespeelde stress van de boer levensecht over. Tip aan die boer was om de oproep aan hulp duidelijker te formuleren en om goed voorbereid te zijn met materiaal zodat hulp ook echt als hulp kwam. “Da’s makkelijk zeggen als burger, dat ik me als boer beter moet organiseren! Waarom is dat alleen aan mij, we zijn toch Community Supported Agriculture?”

“Schijnbetrokkenheid.” “Mentaliteit van de consument.” “Onverwachte oplossing, kwam uit indirecte hoek.” Was wat de toeschouwers zagen gebeuren. Van de aanwezige Vlamingen leerden we dat je in België strafbaar bent als je vrijwilligers op de bedrijf laat werken.

“Geld slaat dood.” – werd gezegd. En ook: “Betrokkenheid, gezelligheid, verbinding faciliteren is noodzakelijk voor gemeenschappelijk landgebruik. Maar bij wie ligt daarvoor de verantwoordelijkheid?”

Bij de pensioengang sketch gebeurde iets opmerkelijks: de consument vond dat hij laat op de hoogte was gebracht. Toen hij er eenmaal achter kwam dat ‘zijn’ tuinderij verloren dreigde te gaan aan projectontwikkelaar, was redding onder de betrokken burgers zo geregeld. “Ik kan €2 per maand overmaken voor het pensioen van de boer””Dat vul ik dan wel aan” zeiden de anderen. Pensioen geregeld. Was dit om de boeren te helpen? Of voor de burgers om ‘hun’ stukje land te behouden?

 

 

Dit is een verslag van de land workshop verzorgd door Toekomstboeren en de Boerengroep tijdens het BD congres 12 dec 2019